Zioła w chorobach tarczycy
Hormony tarczycy są zaangażowane w różne procesy biologiczne w naszym organizmie. Odpowiadają m.in za rozwój układu nerwowego, prawidłowy metabolizm czy termogenezę adaptacyjną, co ma istotny wpływ na masę ciała. Niestety zaburzenia związane z pracą tarczycy są coraz częstszą przypadłością i dotykają osób w każdym wieku.
W chorobach tarczycy, prócz odpowiedniej dietoterapii, leczenia farmakologicznego i zmiany stylu życia, warto wprowadzić odpowiednio dobraną fitoterapię. Do ziół wykorzystywanych w leczeniu chorób tarczycy należą:
Katalpa
Katalpa, inaczej surmia to roślina należąca do rodziny bignoniowatych pochodzących z Azji i Ameryki Północnej. Składnikami czynnymi tej rośliny są głównie katalpol i katalpozyd, które wykazują działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciw autoagresji, co jest niezwykle ważne w leczeniu chorób tarczycy na tle autoimmunologicznym- choroby Hashimoto i Gravesa-Basedowa. Związki czynne zawarte w katalpie mają zdolność do pobudzania wydzielania glikokortykosteroidów i dehydroepiandrosteronu w nadnerczach, co pozwala na tłumienie procesów autoimmunologicznym w organizmie. Poza chorobami tarczycy zalecana jest również w innych chorobach autoimmunologicznych takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna, sarkoidozie, toczniu czy łuszczycy. Katalpę zażywa się w formie naparu, nalewki lub wina katalpowego, zewnętrznie jako maść.
Paulownia
Paulownia należy do rodziny trędownikowatych i pochodzi z Azji Wschodniej. Pomimo szerokich właściwości zdrowotnych, paulownia jest wciąż mało znana w Europie. Działanie paulowni jest wielokierunkowe- działa antyoksydacyjnie i przeciwzapalnie. Ponadto ma potencjał przeciwbakteryjny, przeciwgrzybiczy i przeciwwirusowy; obniża ciśnienie krwi i wywiera pozytywny wpływ na układ kostno-stawowy.
Paulownia dzięki szerokim spektrum działania może być z powodzeniem wykorzystywana w leczeniu chorób tarczycy, szczególnie przebiegających z autoagresją. Poprzez silne działanie przeciwzapalne i hamowanie odczynu autoagresji immunologicznej, wykorzystuje się ją w leczeniu stanów zapalnych, zarówno miejscowych jak i uogólnionych (np. choroba Hashimoto). Zażywa się ją w formie m.in. w formie naparów, nalewek czy syropów.
Niepokalanek
Niepokalanek to gatunek rośliny należący do jasnotowatych. Występuje w Afryce, Azji i Europie. Najbardziej znanymi właściwościami zdrowotnymi niepokalanka są: zmniejszenie działania prolaktyny, działanie dopaminergiczne i estrogenne. Wykorzystywany jest m.in. w zmniejszeniu obrzęku i bolesności piersi, napięciu przedmiesiączkowym czy w innych zaburzeniach hormonów płciowych zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Prócz wyżej wymienionych właściwości niepokalanek działa również przeciwzapalnie- w połączeniu z Sarsaparillą, Katalpą i Cyanotis arachnoidea może być z powodzeniem wykorzystywany w leczeniu choroby Hashimoto. Niepokalanek zażywa się w formie nalewki alkoholowej (działającej najsilniej), wyciągu lub naparu.
Żeń szeń syberyjski
Eleutherococcus czyli żeń szeń syberyjski jest rośliną adaptogenną pochodzącą z Azji. Jej substancją czynną są eleuterozydy. Eleutherococcus zwiększa odporność na stres i niekorzystne czynniki środowiskowe, wspomaga procesy uczenia i zapamiętywania, łagodzi depresję i lęki. Poprzez swoje działanie obniża nadreaktywności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza oraz reguluje działanie całej gospodarki hormonalnej wpływając pozytywnie na pracę tarczycy. Wyciągi z Eleuthero mają działanie przeciwzapalne i immunostymulujące, co może być wykorzystywane w leczeniu autoimmunologicznych chorób tarczycy. Żeń szeń syberyjski zażywa się w formie nalewki, naparu lub odwaru.
Ashwagandha
Ashwagandha (inaczej Witania ospała lub Żeń-szeń indyjski) to roślina z rodziny psiankowatych pochodząca z Południowej Azji, Afryki (z Egiptu) i południowo-wschodniej Europy. Ashwagandha stosowana jest w tradycyjnej medycynie wschodniej oraz medycynie ajurwedyjskiej. Żeń-szeń indyjski wykazuje bardzo szerokie spektrum działania:
- zwiększa wrażliwość receptorów 5-hydroksytryptaminowych (5-HT) – serotoninowych, wiążących serotoninę, dzięki czemu Ashwagandha poprawia pamięć, koncentrację, działa przeciwdepresyjnie, przeciwlękowo
- Ashwagandha zawiera sitoindozydy, które działają antystresowo
- Ashwagandha zwiększa odporność organizmu na czynniki środowiskowe (działanie adaptogenne), poprawia parametry krwi, wzmacnia kości i włosy, zmniejsza obrzęki
- Ashwagandha może być wykorzystywana w leczeniu chorób tarczycy- wspiera jej pracę, podnosi poziom tyroksyny, działa przeciwzapalnie i antyoksydacyjnie. Ashwagandha z powodzeniem może być wykorzystywana w łagodzeniu objawów choroby Hashimoto jak i niedoczynności tarczycy przebiegającej bez autoagresji. Zażywa się ją w formie suchych ekstraktów, nalewek lub innych ekstraktów płynnych.
Sarsaparilla
Sarsaparilla to lek ziołowy pozyskiwany z kolcorośli, należącej do rodziny kolcoroślowatych. Sarsaparilla działa silnie przeciwzapalnie, dlatego wykorzystywana jest w leczeniu chorób tarczycy na tle autoimmunologicznym. Ponadto działa moczopędnie, przeciwgorączkowo, oczyszczająco i redukuje obrzęki. Dawniej była wykorzystywana w leczeniu kiły.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że wiele z wymienionych powyżej surowców działa ze sobą w synergii, dlatego ich dawkowanie i odpowiednie łączenie powinno być indywidualnie ustalone przez doświadczonego fitoterapeutę.
Bibliografia
Medycyna dawna i współczesna, rozanski.li
