Najprostsze rozwiązanie to po prostu WSZYSCY W DOMU JEDZĄ WARZYWA. Dziecko uczy się przez obserwację a nie nakazy, więc jeśli widzi, że mama, tata, siostra i brat jedzą warzywa do śniadania i kolacji, surówkę do obiadu – nie będzie widziało w tym nic dziwnego i też będzie jadło.Warto więc wprowadzić zasadę, że wszyscy w domu jedzą.
Jeśli dziecko jakiegoś warzywa bardzo nie lubi – proszę nie zmuszać, nie musi jeść każdego , ważne, żeby była różnorodność.
Proszę nie zmuszać ale zachęcać, nie mówić : jak nie zjesz to nie będzie deseru, zabawy, spaceru itp.  tylko: jak już zjesz, to będziemy mogli zrobić deser , zorganizować zabawę, pójść na spacer. To lepiej działa.
Proszę zaczynać od warzyw, które większość dzieci lubi: marchew, sałata, roszponka, kapusta pekińska, ogórek, ogórek kiszony, szczypiorek, rzodkiewka, kalarepa, papryka. Potem można wprowadzać kalafior, brokuł, fasolkę szparagową, kapusty, pomidor, brukselkę, koperek, nać pietruszki, groszek, dynię itd.
Warto zawsze dziecko pochwalić, gdy zje swoją porcję warzyw, będzie miało lepszą motywację w następnych próbach.
Można stosować warzywne przekąski między posiłkami zamiast owocowych czy tym  bardziej słodkich lub wysoko przetworzonych, np. pokrojone na talerzyku : cukinia, szczypior, papryka, marchew, ogórek itd.
Próbować należy często i nieustannie, czasami trzeba kilkanaście razy zaproponować i dać do spróbowania, żeby zadziałało , więc proszę się łatwo nie poddawać.
Pozdrawiam.  Joanna Arciszewska.